9 Δεκ 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ


Εργαζόμενοι στα καταστήματα και στις αποθήκες Public και Multirama

Η διοίκηση του ομίλου όλα τα προηγούμενα χρόνια αύξανε με γεωμετρική πρόοδο τα κέρδη και τους τζίρους, εκμεταλλευόμενη τον ιδρώτα των εκατοντάδων εργαζόμενων σε αυτά τα μαγαζιά. Και ενώ η καπιταλιστική κρίση βάθαινε, ο όμιλος άνοιγε νέα καταστήματα πανελλαδικά και στην Κύπρο, και επέκτεινε τις επενδυτικές του δραστηριότητες. Ενδεικτική είναι η στρατηγική συνεργασία με το νέο μονοπώλιο στο χώρο της ενέργειας (Hellas Power). Όλα αυτά δείχνουν ότι όσα κυκλοφορούν μέσα στον όμιλο, από διευθυντικά στελέχη και εντεταλμένους της εργοδοσίας περί άσχημης οικονομικής κατάστασης του ομίλου και περί δυσοίωνου μέλλοντος που περιγράφεται ως Κόλαση για ΟΛΟΥΣ, στοχεύουν στην τρομοκράτηση των εργαζόμενων, ώστε να υποστούν αδιαμαρτύρητα τους αδίστακτους σχεδιασμούς της εργοδοσίας. Έτσι κι αλλιώς οι αντιλαϊκοί νόμοι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ όλα τα προηγούμενα χρόνια και τώρα της συγκυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑΟΣ) έχουν οπλίσει για τα καλά το χέρι του κεφαλαίου, για ακόμα πιο φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό. Οι απειλές και οι εκβιασμοί από δω και στο εξής, θα στοχεύουν στο να εφαρμόσουν αυτούς τους νόμους στο επίπεδο της επιχείρησης.

Εξάλλου, οι πρακτικές αυτές είναι κοινές σε όλες τις μεγάλες αλυσίδες στον κλάδο του εμπορίου: προωθείται η εκ περιτροπής εργασία (π.χ. NOTOS COM), η μείωση μισθών (π.χ. SPRIDER), η κατάργηση συνολικά της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ταυτόχρονα η απληρωσιά και οι απολύσεις παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις και οδηγούν εκατοντάδες συναδέλφους στην απελπισία.

Στα καταστήματα Public καταστρατηγούνται ήδη βασικά εργασιακά δικαιώματα, αλλά φυσικά η εργοδοσία ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΟΛΑ! Μέχρι στιγμής, τα ωράρια γίνονται λάστιχο, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι τις 10μμ ακόμα και 11μμ (π.χ. Ταμεία Public Mall). Ήδη 8ωροι έχουν μετατραπεί σε 4ωρους, ενώ αυξάνονται οι απειλές για 6ωρη εργασία στα Ταμεία και αλλαγή συμβάσεων στους πωλητές, ειδικά σε αυτούς με μεγαλύτερη προϋπηρεσία. Η εντατικοποίηση της δουλειάς αυξάνεται καθώς θέλουν τον εργαζόμενο να είναι ευέλικτος (ένας εργαζόμενος για όλες τις δουλειές). Φυσική συνέπεια είναι οι λιποθυμίες και τα εργατικά ατυχήματα που έχουν παρατηρηθεί στα καταστήματα, ενώ κουβέντα δε γίνεται για γιατρό εργασίας, που είναι υποχρέωση της εργοδοσίας ειδικά σε αυτούς τους μεγάλους χώρους. Τέλος, οι φήμες για εκατοντάδες απολύσεις στον όμιλο οργιάζουν.

Τα ίδια ισχύουν και για τους συναδέλφους στα Multirama.

Εκεί έχουν φτάσει στο σημεία να ενημερώνουν τους εργαζόμενους ότι τις υπερωρίες που κάνουν ενόψει ταυ εορταστικού ωραρίου δεν θα τις πληρωθούν ως υπερωρίες αλλά θα πάρουν κάποια κουπόνια για αγορές ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο άλλους μεγαλέμπορους του κλάδου

Όλη αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να βρει τον εργαζόμενο μόνο του και ανοργάνωτο. Μόνο η οργανωμένη και συλλογική δράση με το σωματείο μας, που έχει εμπειρία και συνολική εικόνα του κλάδου μας, μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση της εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βάλουν πλάτη σε αυτή την προσπάθεια. Οι θυσίες σε αυτό τον αγώνα για ικανοποίηση των δικών μας αναγκών είναι πολύ μικρότερες από αυτές που επιβάλει η εργοδοσία, ώστε να συνεχίσει να γεμίζει τα σεντούκια της με κέρδη.
Όπως οι εργοδότες συνασπίζονται και έχουν τις δικές τους Ενώσεις, με κοινό σκοπό την συλλογική επίθεση εναντίον των εργαζόμενων, έτσι και οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντούν με τα δικά τους όπλα, που είναι η αλληλεγγύη και η συσπείρωση σε ταξική κατεύθυνση. Αυτός είναι ο δικός μας μονόδρομος στη σημερινή κατάσταση όπου κόμματα του κεφαλαίου – πλουτοκρατία – Ε.Ε. βυθίζουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να υποκύψει στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία της εταιρείας.
Υπάρχουν πρόσφατα φωτεινά παραδείγματα σε χώρους εργασίας όπου η εργοδοσία προσπάθησε να εφαρμόσει τα ίδια μέτρα αλλά έσπασε τα μούτρα της αφού βρήκε απέναντι της την οργανωμένη αντίσταση των εργαζομένων: οι εργαζόμενοι στην εταιρεία ALAPIS, στην Κατσέλης, στην ΑΓΝΟ, ανάγκασαν την εργοδοσία να υποχωρήσει μετά από μαζικές, πολυήμερες κινητοποιήσεις που είχαν τη στήριξη εργαζόμενων και από άλλους κλάδους. Ξεχωριστό παράδειγμα είναι οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία που η συνεχιζόμενη απεργία τους έχει μετατραπεί σε αγώνα όλης της εργατικής τάξης με μια πρωτόγνωρη και ολόπλευρη αλληλεγγύη και συμπαράσταση από ταξικά σωματεία, συλλόγους, φορείς, μαθητές, φοιτητές, απλούς ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων από όλη τη χώρα. Η οργανωμένη δύναμη της εργατικής τάξης είναι ακατανίκητη.

Κάναμε θυσίες για τα κέρδη τους - Μην υποστούμε και άλλες θυσίες για την κρίση τους.

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΕΑ